Czantoria - Kiczory

Niedziela, 17 kwietnia 2011 · dodano: 18.04.2011 | Komentarze 2

Pomimo widoku z kamerek w górach zdecydowaliśmy się z Pawłem (Mrkura) wybrać w góry. Dołączył do nas na miejscu rdzenny ustronianin Andrzej z EMTB. Ruszamy z parkingu pod Czantorią rycerską ścieżką. Dość szybko nabieramy wysokość.

Wkrótce okazuje się że warunki nie są takie bajeczne jakby się mogło wydawać. Większa część drogi to śnieg i błoto pośniegowe, wyjeżdżone tylko dwie koleiny, gdzie wyjechanie w śnieg kończy się zazwyczaj postojem. Podczas gdy walczymy o utrzymanie toru jazdy, Andrzej sobie spokojnie płynnie pomyka do góry na takim cacuszku:

Andrzejowa Regina pośród Beskidzkich łanów © Dejmien

Dalej na Czantorię... © Dejmien

Jakoś dopychamy/dojeżdżamy do "Chaty na Cantoryji", skąd droga jest lepsza (odśnieżona:). Trochę podjazdu i odpoczynek na Czantorii, po czym zbieramy się i lecimy w dół:

Trasa w dół z Czantorii w kierunku Soszowa © Dejmien

Zjazd dosyć stromy, pomimo stromizny niemalże nie używamy hamulców. Paweł o mały włos uniknął spotkania ze słupkiem granicznym a ja z małym drzewkiem. Po śniegu przychodzi czas na kamole i mega stromizne, kilka razy tak mi podrzuca dupe że mało nie zaliczam OTB

Zjazd z Czantorii, bez fulla to ciężka walka © Dejmien

Dalej zjazd jest już bardziej sprzyjający moim możliwościom i umiejętnościom.
Po drodze posiadówka pod schroniskiem "Na Soszowie"

Popas pod Soszowem © Dejmien

Po lekkiej regeneracji ruszamy dalej w kierunku Stożka. Plany był zjazd ze Stożka Małego ale warunki na tyle się poprawiły że decydujemy się pociągnąć dalej.

W kierunku Soszowa Wielkiego © Dejmien

Wielka Trójca w maseczkach błotnych © Dejmien

Naprzemiennie zdarzają się okresy dobrej nawierzchni i błotnisto-śniegowe. Zmusza to do ciągłej kontroli sytuacji. Podjazd na Stożek Wielki to większość wypychu. Prawie cały końcowy odcinek wjeżdża Andrzej, ja mogę tylko pomarzyć o tym. Kiedy widzę z jaką łatwością przychodzą mu kolejne metry, przekonuje się ostatecznie do wyższości fulla nad HT. Skoro on dał radę na takiej maszynie ze skokami po 150mm a ja nie dałem rady na HT ze 100mm to wnioski są dwa:
- fulle świetnie podjeżdżają, nawet te z większym skokiem
- jestem pipą
Wnioski na przyszłość wyciągnięte. A wspomniany podjazd wyglądał wówczas tak:

Podjazd na Stożek Wielki © Dejmien

Po dokulaniu się do schronu chwila posiadówki, jako że został już tylko zjazd. Paweł doświadcza tej rzekomej gościnności góralskiej:

Tak się kończą próby zdobycia wody u włodarzy schroniska © Dejmien

Widok ze Stożka Wielkiego © Dejmien

Ze Stożka ruszamy w dół czerwonym. Po drodze Kiczory. Zjazd jest bardzo fajny jednak na zjeździe przed samą przełęczą zaliczam glebę na niezłej prędkości - wzdłużna nierówność typu patyk.

Paweł na zjeździe. Obaj towrzysze byli dla mnie poza zasięgiem. © Dejmien

Chłopaki mają dobry wzrok © Dejmien

Maszyny odpoczywają przed zjazdem, moja zajechana totalnie:) © Dejmien

Ciekawy singielek do Wisły © Dejmien

300m po glebie. Jednak banan z gęby nie zszedł. © Dejmien

Końcowy zjazd do Wisły zrealizowaliśmy niebieskim szlakiem. Ten zjazd był naprawdę przyjemny i szybki, mogłem trochę się odprężyć bez obaw że za chwilę mogę przelecieć przez kierownicę.

Przyjemny zjazd do Wisły Głębce © Dejmien

Ogólnie wrażenia po wypadzie bardzo pozytywne, zajebista ekipa, świetna trasa, dużo walki ze sobą na śniegowych podjazdach i wypychach, jeszcze więcej walki na zjazdach o utrzymanie równowagi w mazi i na śliskich kamieniach, a także o jakakolwiek widoczność przy zjazdach po błocie z prędkościami rzędu 40km/h. Tak trudne warunki w beskidach zdarzyły mi się po raz pierwszy, ale jakoś przeżyłem. Tylko 1 gleba mieści się w granicy błędu;), dlatego zjazd do Ustronia odbywał się w dobrym nastroju.

Zjazd do Ustronia, zadowolone ryje © Dejmien